Nog effekes in Olland 🤭

Trallalie Trallala....zo ging ik weer op pad. Mijn voeten sputteren zo nu en dan nog tegen, maar langszaam aan geven ze hun strijd op, want het baasje wil verder. Ook deze etappe was niet zo bijzonder. Het mooiste moet nog komen beste kijkers...

De GR5 was in Maastricht geleid door het Hoge Frontenpad, een doolhof van paden. Aangekomen bij een hek waar ik doorheen moest, duwde ik nogal fors, maar dat hek ging niet open. Dur zat un dikke zware ketting rond. Wa nouw wir ?😌  Er stond een bordje naast met: Kwetsbaar Gebied. Tijdelijk gesloten.  Dèèr  was ik niet blij mee, maar ik laat me nie kenne, dus op zoek naar andere smalle paadjes. Uiteindelijk, gelopen op mijn gevoel met de zon, had ik toch de uitgang in de goede richting gevonden. Aangekomme op mijn nieuw adres, aan het einde van Maastricht,  én van Nederland, de grens loopt hier in het midden van de straat, weer da ritueel afgewerkt,  EN, hier om de hoek bij Mykonos, jaja 😋😋😋😋 gereserveerd voor alluf 8.

Zow,  dat heeft gesmaakt. Morgen weer een nieuwe verrassing 🙃.