Een dòòdgewone dag....

Deze overnachtingsplek was een bijzondere situatie. Bij aankomst gisteren, belde ik aan....... niks, geen gehoor. Ik dacht, wa ebbe me nouw?. Even later een sms van de hostes, dat de sleutel in een eierdoske zat in de brievenbus voor de heg a.h.. huis. Aan het gebouw waar ik was gearriveerd volgens afspraak, stond bij haar inpandige brievenbus haar naam, dus ik dacht, ik sta goed hier. Ik zag aan de achterkant wel een heg, dus ik op zoek naar die (🤭2e?) brievenbus. Ik snapte er gin moer meer van. Stuurde dit terug naar haar in de sms, en toen antwoordde ze..... Ow, ik ben vergeten jou door te geven dat ik verhuisd ben. Toen dacht ik ( 🤢🥶🤯😱😳🧐), maar ze had nog een sleutel van het appartement waar ik was, onder een kinderzitje achter op een fiets, die om de hoek stond, verstopt. Zo kon ik toch binnen, en het ontbijt vanochtend was 3 km verder bij haar nieuwe huis in Genk. Toen ik daar aan kwam lopen,  zag ik inderdaad een brievenbus VOOR een heg... Toen ik aanbelde sloeg ze d'r hand voor haar mond. Bent u te voet ????  vroeg ze, en ik zee, ziedde da nie ?.  ( terwijl ik dat in mijn 1e mail al aangaf ) Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt🤫.

Verder was de route heel gewoon vandaag,  vandaar maar 4 foto's.